Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas proslavljaju praznik Svetog Simeona Mirotočivog u znak sećanja na 26. februar 1199. godine kada je u Hilandaru umro Stefan Nemanja, čije je monaško ime bilo Simeon, osnivač dinastije Nemanjića koja je vladala srpskim zemljama više od dva veka.

Sveti Simeon je duhovno, monaško ime Stefana Nemanje, utemeljivača dinastije Nemanjića, koji je rođen u Ribnici kod Podgorice oko 1114. godine.

Bio je veliki vladar srpskog naroda, ujedinitelj srpskih zemalja, tvorac nezavisne srpske države, branitelj pravoslavlja, progonitelj jeresi.

Kažu da je ovaj moćni ratnik svoje zemlje bio milosrdni čovek, darežljiv prema sirotinji.

Uspostavivši mir sa okolnim zemljama, 1196. godine, odrekao se prestola u korist srednjeg sina, kasnije prvog kralja iz dinastije Nemanjića – Stefana Prvovenčanog.

Već sutradan se zamonašio, u manastiru Studenica, gde dobija ime Simeon, nakon čega je otišao u manastir Vatoped, na Svetoj gori, kod svog najmlađeg sina, tada monaha Save, kasnije Svetog Save.

Oni su zajedno obnovili manastir Hilandar, koji su dobili od vizantijskog cara.

Nemanja je u njemu pre smrti poživeo samo sedam meseci, a mošti su mu kasnije prenete u Studenicu, njegovu zadužbinu.

Gradio je još i Đurđeve stupove, manastir Svetog Nikole kod Kuršumljije i crkvu Svete Bogorodice na ušću reke Kosanice.

Zbog čudotvornog tečenja mira iz njegovih moštiju, prozvan je Mirotočivim.

Vinova loza, iznikla iz njegovog privremenog groba u Hilandaru i danas rađa čudotvorno grožđe čiji plodovi pomažu parovima da dobiju decu.

Žitije Stefana Nemanje je ostalo napisano u nekoliko verzija, a opisali su ga njegovi sinovi – Sveti Sava i Stefan Prvovenčani, kao i jeromonah Domentijan.