Bas Branislav Jatić, prvak Opere Srpskog narodnog pozorišta u penziji, preminuo je u 68. godini u Novom Sadu. Decenijama na sceni svoje matične kuće u najvažnijim ulogama basovskog repertoara, Branislav Jatić je bio jedan od važnih oslonaca u predstavama, uvek dobro primljen kod publike, osobitog glasa i pojave, ali i izuzetnog glumačkog talenta, koji su kritičari uvek isticali kao veliku vrednost u njegovim tumačenjima operskih uloga.
– Branislav Jatić je u Srpskom narodnom pozorištu dvadeset godina držao operski repertoar. Pevao je glavne uloge i držao repertoar, i sada tek vidimo, kada u Srbiji, od srednje škole do kraja doktorskih studija, nema nijednog takvog basa, koliko nam je zapravo Branislav Jatić vredeo – ističe direktor Opere Srpskog narodnog pozorišta i operski pevač Željko Andrić, na vest o Jatićevom odlasku . – Čak i u penziji, bio je angažovan, jer basovi mogu da pevaju jako dugo. Imao je nekoliko proba sa solistima, kao instruktor za ruski jezik za operu „Demon“ Antona Rubinštajna, koju pripremamo, i sa radošću je dolazio da radi,. Trebalo je i da peva u ovoj operi, ali, nažalost, nismo uspeli u tim planovima.
Branislav Jatić je 1977. postao solista Opere SNP-a, a prvak 1989. Na ovoj sceni je ostvario preko 50 uloga u operama italijanskih, nemačkih, ruskih, francuskih i domaćih kompozitora, i još oko 20 u drugim operskim kućama. Sa ansamblom Opere SNP-a je gostovao širom Jugoslavije, kao i u inostranstvu (Rumunija, Mađarska, Italija, Rusija). U ovoj kući je u dva navrata obavljao funkciju direktora Opere SNP-a.
„Stamenu protivtežu tumačima drugih uloga činila je pojava velikog sveštenika Zakarije, u pevački i glumački izuzetno ubedljivom i dorečenom tumačenju raspoloženog Branislava Jatića, koji je svojim scenskim nastupima činio istinski stožer predstave“, pisao je tako kritičar Borislav Hložan o Jatićevom nastupu u Verdijevom „Nabuku“ na sceni SNP-a.

Internacionalnu karijeru je započeo 1986. ulogom Sparafučila u Verdijevom “Rigoletu”, na Letnjem festivalu u Segedinu. Kasnije je gostovao i na festivalima u Zvolenu (Slovačka), kao Baltazar u “Favoriti” G. Donicetija, Konstanci (Rumunija), kao Zakarija u Verdijevom “Nabuku”, Bregencu (Austrija), kao Guverner u Mocartovom “Don Đovaniju”, Hajdenhajmu (Nemačka), kao Doktor, Monterone i Ferando u Verdijevim operama „Travijata“, „Rigoleto“ i „Trubadur“, na „Majskim operskim večerima“, u Skoplju, kao Ramfis u Verdijevoj „Aidi“, i kao Rajmondo u „Lučiji od Lamermura“ G. Donicetija, i Čeljabinsku (Rusija), kao Sparafučile i Ferando u operama „Rigoleto“ i „Trubadur“. Učestvovao je 1991. u izvođenju mega-projekta opere “Aida” Đ. Verdija u Hongkongu. Sa ansamblima inostranih operskih kuća gostovao je u Holandiji i Belgiji , na Kipru, Nemačkoj i Švajcarskoj.
Bio je devedesetih godina 20. veka stalni član Državne Opere u Banskoj Bistrici (Slovačka), a početkom dvehiljaditih i Narodnog pozorišta u Beogradu, da bi se potom vratio u SNP. U isto vreme, bio je i stalni gost Opere HNK u Zagrebu.
Koncertirao je u Slovačkoj, u Ukrajini, i Rusiji. Njegov koncertni repertoar obuhvatala su kamerna dela kompozitora raznih epoha, kao i poznata vokalno-instrumentalna dela.
Jatić je autor i učesnik koncertnog projekta „Slovenski basovi“ , posvećenog F. I. Šaljapinu, koji je izveden u Beogradu, Srpskom narodnom pozorištu, Makedonskom narodnom teatru u Skoplju, i u Moskvi.
Bio je i član žirija na međunarodnim pevačkim takmičenjima u Rusiji, Ukrajini i Azerbejdžanu.
Šest puta je nagrađen Godišnjom nagradom SNP-a. Dobitnik je Oktobarske nagrade Novog Sada (1997), i najvišeg priznanja Srpskog narodnog pozorišta – Zlatne medalje „Jovan Đorđević“ (1998).
Nosilac je Srebrnog ordena Fondacije „Irina Arhipova“ iz Moskve, za propagiranje ruske muzike na Zapadu i prosvetiteljsku delatnost, i Zlatnog ordena Međunarodne asocijacije muzičkih umetnika, za izuzetne doprinose operskoj umetnosti.

Foto: B. Lučić SNP